Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü (NATO), Kuzey Amerika ve Avrupa ülkelerinin, İkinci Dünya Savaşı’nın ardından gelecekte uluslar arasında kan dökülmesini ve düşmanlıklardan kaçınma umuduyla oluşturduğu siyasi ve askeri bir ittifaktır.
Örgütün genel merkezi Belçika’nın Brüksel kentindedir ve şu anki genel sekreteri Jens Stoltenberg’dir.
30 üye devleti, 4 Nisan 1949 tarihli Kuzey Atlantik Antlaşması uyarınca, yabancı bir güç tarafından saldırıya uğramaları durumunda, imzacı herhangi bir arkadaşın yardımına koşmak zorundadır.
onun içinde kendi kelimelerim: “NATO, anlaşmazlıkların barışçıl yollarla çözülmesine bağlıdır. Diplomatik çabalar başarısız olursa, kriz yönetimi operasyonlarını üstlenecek askeri güce sahiptir.”
Aslen İngiltere ve Fransa tarafından 4 Mart 1947’de imzalanan ve yeniden canlanan Almanya veya Sovyetler Birliği’nden gelecekteki askeri saldırganlığı önlemeyi amaçlayan Dunkirk Antlaşması’ndan doğan anlaşma, kısa süre sonra Belçika, Hollanda ve Lüksemburg’u ve ardından ABD, Kanada, Portekiz, İtalya, Norveç, Danimarka ve İzlanda.
Soğuk Savaş boyunca sıkı sıkıya bağlı kalan ittifaka 1989’da SSCB’nin dağılmasıyla yeni bir hayat verildi ve kademeli olarak eski Sovyet uydu devletlerini saflarına ekledi: önce 1999’da Çek Cumhuriyeti, Macaristan ve Polonya, ardından Bulgaristan, Estonya , Letonya, Litvanya, Romanya, Slovakya ve Slovenya 2004 yılında.
İttifaka en son eklenen 2020 yılında Kuzey Makedonya oldu.
NATO’ya katılmak, daha küçük ülkelere tüm ittifaktan askeri koruma güvencesi veriyor, bu yüzden Bosna-Hersek, Gürcistan ve en acil olarak Ukrayna gibiler topluluğa katılmaya çalışıyor ve Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin’in ikincisine bu kadar karşı olmasının nedeni de bu. özellikle giriş hakkı veriliyor.
Putin geçmişte Nato’yu sert bir şekilde kınadı ve sahte bir şekilde eski Kremlin lideri Mihail Gorbaçov’a 1990’ların başında ittifakın nüfuzunu Almanya’nın doğusuna genişletmeye çalışmayacağını, ancak o zaman sözde anlaşmayı kırması için güvence verildiğini iddia etti. önce 1999’da, sonra 2004’te tekrar söz verdi.
Putin, 24 Şubat’ta Ukrayna’yı işgal etmeden önce, Aralık 2021’de ülkenin batı komşusu ile sınırında Rus askeri kuvvetleri inşa etmişti ve Batı’nın kendisine askerlerini geri çekmesi yönündeki çağrılarına, NATO’nun Ukrayna’nın Ukrayna’ya kabul edilmesini reddetmeyi taahhüt ettiği talepleriyle karşılık vermişti. saflarına ve ittifakın doğu üye devletlerindeki faaliyetlerine son vermesi ve çekilmesi.
Rusya cumhurbaşkanı, Rusya ve Ukrayna’nın gerçekten tek bir ulus olduğu konusunda ısrar ediyor ve ülkeyi, 2014’te Kırım Yarımadası’nı ilhak ettiği gibi, anavatan olarak kabul ettiği şeye yeniden entegre etmeye çalışıyor gibi görünüyor.
Ukrayna, Kiev’in Moskova’nın kötü etkisinden korunan özgür bir batı demokrasisi olarak tanınma teklifinin bir parçası olarak ittifakın savunma amaçlı korunmasını istiyor.
Ukrayna NATO’nun bir parçası olmadan, İngiltere ve ABD de dahil olmak üzere ittifakın üye devletleri asker göndermek veya askeri olarak yardımına gelmek zorunda değildir.
(AP)
Bununla birlikte, bir dizi İngiliz askeri, örgütün barışı koruma görevlerinin bir parçası olarak şu anda imzacı devletler Estonya ve Polonya’da konuşlanmış durumda ve Birleşik Krallık, 2015’ten bu yana Ukrayna silahlı kuvvetleriyle kapsamlı askeri eğitim gerçekleştirdi ve Kiev’e silah tedarik etmeye devam etme sözü verdi. mevcut çatışma sırasında Rus saldırılarına karşı koymak için.
NATO’nun resmi tutumu, üyeliğin “anlaşmanın ilkelerini ilerletebilecek ve Kuzey Atlantik bölgesinin güvenliğine katkıda bulunabilecek konumda olan herhangi bir Avrupa devletine” açık olduğudur.
İttifak için şu anki endişe, Rusya Ukrayna’yı fethetmeyi başarırsa, batıya doğru genişlemesine devam edebilir ve belki de Gürcistan gibi diğer uç noktaları ele geçirebilir ve gerçekten de diğer küresel süper güçlerin izlemesi için bir emsal oluşturabilir, belki de Çin’i Tayvan’ı almaya cesaretlendirebilir. örneğin.