Pazartesi sabahı peş peşe iki şiddetli depremle sarsılan Türkiye, sarsılıyor.
1939’daki Erzincan depreminden bu yana ülkeyi vuran ilk ve en kötü deprem, Richter ölçeğine göre 7,8 olarak ölçüldü ve Türkiye’nin güneydoğusundaki Gaziantep yakınlarında meydana geldi ve bölgede ve komşu Suriye’de 1.300’den fazla insanı öldürdü ve etkisi şimdiye kadar hissedildi. Kahire, Mısır ve İtalya olası bir tsunamiye hazırlanırken.
7.5 büyüklüğündeki ikincisi, ilk darbenin yaklaşık 100 mil kuzeyindeki Ekinözü’nü vurdu ve enkaz altında kalan insanları kurtarmaya çalışan kurtarma ekiplerini ilk darbede tehlikeye attı.
Kurtarma çalışmaları devam ediyor, ancak trajedinin boyutu giderek netleştikçe ölü sayısının önemli ölçüde artmasından korkuluyor.
Türkiye Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, şimdiye kadar 45 ülkenin yardım ve insani yardım gönderme teklifinde bulunduğunu söyledi.
British Geological Survey (BGS), genellikle yıkıcı sonuçları olan bu gibi depremlerin, “Yeryüzünde faylar boyunca ani hareket”.
Litosfer olarak bilinen yerküre yapısının en dış katmanı, birbirleriyle sürekli hareket eden, birbirinden uzaklaşan, bir araya gelen veya kayan kıtalar büyüklüğünde 15 dev tektonik levhadan oluşur.
Litosferin altında, zamanla son derece yavaş hareket eden bir sıvı gibi davranan astenosfer yer alır, yani üzerindeki plakalar hiçbir zaman tamamen sabit durmaz.
BGS, tektonik plakaların hareketinin arkasında üç ana olası sürücü olduğunu açıklıyor: onları “bir taşıma bandı gibi” taşıyan sıcak manto konveksiyon akımları, daha sıcak bir plakanın diğerine doğru itilmesine ve diğerinin üzerine çıkmasına neden olan okyanus sırtı itmesi ve levha çekmesi. daha eski, daha soğuk bir levha diğerinin altına battığında meydana gelir.
Jeolog Henry Fielding Reid’in 1906’daki kötü şöhretli San Francisco depremine cevaben geliştirilen “elastik geri tepme teorisine” göre – yılda sadece birkaç santimetrelik hareket bile bu levhaların sınırları boyunca önemli deformasyona neden olmak için yeterlidir. kayaları bir arada tutan sürtünme kuvvetini aşarak fay hattı boyunca ani kaymalara neden olur.
Bu olay, birikmiş basıncı veya “elastik gerinim” enerjisini, yeryüzünü titreten ve yüzey seviyesinde zeminin sallanmasına neden olan sismik dalgalar olarak serbest bırakır.
Depremler, genellikle binaları temellerinden sallamaya ve onları devirmeye yetecek kadar güçlü bir çarpma sarsıntısıyla, merkez üssü menzilindeki insan yerleşimlerinde yıkıma yol açarak bu şekilde başlatılır.
Türkiye, Avrasya ve Arap tektonik levhalarının buluşma noktasına yakın bir konumda bulunuyor ve bu da onu potansiyel sismik faaliyetlerin ön saflarına yerleştiriyor.