Bir zamanlar halının altına süpürülen bir playboy geçmişi, telejenik ailesi kendi yıldızını gölgede bırakmakla tehdit eden popüler bir oğul ve özel hayatı hakkında bitmek bilmeyen sızıntılar: İspanyol Juan Carlos I, İngiliz Charles III’ün çoğuyla empati kurabilirim.
Eski İspanyol devlet başkanı 2014’te utanç içinde tahttan çekildi. Hikayesi, tahttaki başarılarının kalıcı mirası olarak ateşli dedikodu yerine tahttaki başarılarını isteyen herhangi bir Avrupa kraliyetine bir uyarı görevi görüyor.
“Ex-Rey” (Eski Kral) adlı popüler bir podcast’i yazıp yöneten araştırmacı gazeteci Álvaro de Cózar, “Onun yaşadığı şey seks, para ve güç, insanlığın tüm sorunlarının üç boyutu,” dedi. 85 yaşındaki Juan Carlos’un sıkıntılı hayatı. “Bu çok Shakespearevari bir olay örgüsü.”
Eski kral, Abu Dabi’deki sürgünden eve son ikinci ziyaretinin ardından İspanyol toplumunun bazı kesimlerinde açık bir düşmanlık nesnesi haline geldi. Bazıları İspanya’nın son 150 yıldaki üçüncü cumhuriyetinin zamanının gelip gelmediğini sorarken, esnek bir basının onun uzun geçmişi ve boşboğazlıklarını örttüğü günler geride kaldı.
İspanyol kraliyet evi, I. Juan Carlos’un III.
Charles’ın kendi aile dramı da olayı gölgede bırakmakla tehdit ediyor, küçük oğlunun kardeşleri ve kendi iki evliliğinin zorlukları hakkında onlarca yıllık magazin açıklamalarını taçlandıran her şeyi anlatan otobiyografisi.
Juan Carlos’un İspanyol halkıyla ilişkileri, 2012 yılında, Dünya Çapında Doğa Fonu’nun eski hamisi, memleketindeki tebaası tam bir ekonomik kriz yaşarken Botswana’da bir fil avı gezisinde kendini yaraladığında çatlamaya başladı.
Bu, geçen ay Madrid’in merkezi bir meydanı olan Puerta del Sol’da Juan Carlos’un bir gerilla heykelinin aniden ortaya çıkmasıyla yankılandı. Eski kralın metalik benzerliği, onu, Madrid’in geleneksel bir sembolü olan elma ağacı olan ayrı bir ayı heykeline tüfekle nişan alırken tasvir ediyordu.
Associated Press’e konuşan heykeltıraş Nicolás Miranda, “O bir güç ikonu” dedi ve bunun bir sanat eserinin nerede sergilendiğine dair bir yorum olduğunu söyledi. “Başka bir ortamda, bir saygı duruşu olabilir” diye ekledi.
2020’de Suudi Arabistan’dan Juan Carlos I’e İspanyol şirketlerinin kamu sözleşmeleriyle bağlantılı 100 milyon dolardan fazla ödeme yapıldığı ifşası, gazetelerin ön sayfalarında ve kablolu haber şeritlerinde patladı. Bu, oğlunu mirasından alenen vazgeçmeye zorladı. İsviçreli ve İspanyol savcılar, eski hükümdara karşı herhangi bir suçlamada bulunmayı reddetti.
Ancak kötü haber selinden kurtulmak mümkün olmayacaktı. 2021’de, Corinna zu Sayn-Wittgenstein olarak da bilinen Danimarkalı sosyetik ve iş adamı Corinna Larsen, Londra’daki bir mahkemede Juan Carlos’a dava açtı. İspanyol istihbarat ajanlarını, ilişkileri sona erdikten sonra onu gözetlemek ve taciz etmek için göndererek “büyük zihinsel acıya” neden olduğunu iddia etti.
Larsen, 2012’deki önemli av gezisinde hükümdara eşlik etti ve Suudi ödemelerinin büyük bir kısmını aldığını iddia ediyor. Mahkeme, Juan Carlos’un hükümdarlığı sırasında meydana gelen olaylar için egemen dokunulmazlık tarafından korunduğuna karar verdi.
2014 yılında sessiz bir törenle başka kraliyet aileleri olmadan görevi devralan 6. Felipe’nin ifşa dalgaları hayatını zorlaştırıyor. Coşkulu babasının antitezi olan şu anki kral, içine kapanık bir aile babası ve beş dil konuşan eski bir Olimpiyat denizcisidir. Eski bir TV spikeri olan göz alıcı eşi Kraliçe Letizia ve iki genç kızı Leonor ve Sofia’nın yardımıyla, De Cózar’ın “felaket” dediği İspanyol Bourbon Evi’ni tahtta tutmakla görevlendirildi.
Diktatörlerin, cumhuriyetlerin, iç savaşın ve İspanya’nın çalkantılı modern tarihindeki kötü davranışların yol açtığı sürgün nedeniyle, 1885’te Alfonso XII’den bu yana ana topraklarında tek bir İspanyol hükümdarı ölmedi.
Botsvana skandalını takip eden yıllarda, İspanyol kralının itibarı o kadar düştü ki, eyalet anket kurumu vatandaşlara monarşi algılarını sormayı bıraktı. Özel anketler, bu sayıların VI. Felipe’nin tahta çıktığı dönemde bir şekilde toparlandığını gösteriyor.
İspanya’nın iktidar koalisyonunun aşırı sol ortağı United We Can, yakında çıkacak olan “King Corp.” Parti sözcüsü Pablo Echenique, I. Juan Carlos’tan açıkça “kamu parasını çalan” bir “suçlu” olarak bahsetti. Echenique, portrelerini İspanyol demokrasisinin kalbinde tutmanın “odanın itibarını küçük düşüreceğini” savundu.
Parti, arsızca cumhuriyetçi, ancak daha merkezci Sosyalist koalisyon ortakları öyle değil.
Pek çok İspanyol’un “monarşist değil, Juan Carlist” olduklarını söylediği kadar popüler bir kral için ani bir düşüş. Onu genç yaşlarında hatırlayanlar, İspanya’nın onlarca yıllık otoriter yönetimden modern bir anayasal monarşiye güvenli geçişini sağlamada sahip olduğu kilit rolü hatırlıyor.
Eski kral, ailesinin geri kalanı Portekiz’de sürgünde yaşarken, İspanyol diktatör Francisco Franco tarafından onun yerini alması için yetiştirildi. Ancak Franco 1975’te öldüğünde, Juan Carlos bunun yerine demokrasiye geçişi destekledi ve 1981’de süreci rayından çıkarmayı amaçlayan bir askeri darbe girişimine karşı kararlı bir tavır aldı.
1977’de Juan Carlos I ile röportaj yapan İspanya uzmanı William Chislett, “Devlet başkanı olarak değişimin motoruydu” dedi. “Sanırım tarih kitaplarına en iyisini yapmış olarak geçecek. bu koşullarda yapabileceği bir iş.”
Ancak Chislett, Birleşik Krallık’ta olduğu gibi İspanya’da da genç insanların geçmişteki bu tür zaferlere aynı şekilde değer vermediğini fark etti. “Gençler, monarşiye karşı 50 veya 60 yaş üstü nesilden farklı bir görüşe sahip” dedi. “İngilizler gibi, genç nesil de monarşi yanlısı değil.”
Juan Carlos, gün batımı yıllarını Körfez’de yaşarken, Cumartesi gününden itibaren tacı Charles’ın başına taşıyacak. Bununla birlikte, hem İngiliz hem de İspanyol kraliyet ailesi, kamuoyunun açık denetiminin gerçekleriyle ve Charles’ın annesi tarafından belirlenen çıtayla aynı şekilde mücadele etti.
“Kraliçe Elizabeth, Avrupa’daki tüm kraliyetlerin patronuydu. Oluşturduğu gerçekten zor bir standart,” dedi De Cózar.