Ayrılmaz kuzenler ve lise sevgilileri: Teksas göçmen kamyonunda ölen kurbanlar hakkında bildiğimiz her şey

Eve dönüp akrabaları için bir ev inşa etmeyi planlayan bir çift genç kuzen. İleri dereceleri ile ekonomik güvence bularak Amerikan rüyasını güvence altına almayı ummuş genç bir çift. Ve zaten Amerikan rüyasını yaşayan akrabalar tarafından fonlar güvence altına alındıktan sonra son dakikada kuzeye yapılan geziye katılan 18 yaşındaki bir erkek kardeş.

Pazartesi günü San Antonio’nun dışında bir traktör römorku dönüştürülmüş metal ocakta kendilerini kapana kısılmış bulan 67 kişinin aileleri, sevdiklerinin boğucu treylerin içinde ölen talihsizlerden biri olup olmadığını belirlemeye çalışmak gibi tatsız bir göreve başladılar. şu anda bölgedeki hastanelerden birinde yaşam savaşı veren biraz daha az şanslı olanlardan biri.

Yetkililer, bu hafta karavanda ölü bulunan insanların tehlikeli doğası göz önüne alındığında, umutsuzca endişeli aile üyelerine akrabalarının durumunu bildirmenin “yavaş, sıkıcı, üzücü” bir süreç olacağını belirttiler. Ölü bulunanlardan bazıları yalnız seyahat ediyor olabilir ve bu nedenle kimliklerini teyit edecek yakın akrabaları yoktur, diğerleri ise sahte kimlik kullanıyor olabilir.

Sonuç olarak, Bexar İlçe Komiseri Rebeca Clay-Flores, ölenlerin kimliğini doğrulamak için parmak izi almaları ve DNA örnekleri almaları gerekeceğinden kimliklerin yayınlanmasının normalden daha uzun süreceğini söyledi. Bu ek bilgilerin daha sonra aile üyeleriyle doğrulamak için daha fazla test için kilometrelerce uzaktaki şehirlere ve uzak köylere gönderilmesi gerekebilir.

Kamyonun bulunduğu bölgeyi temsil eden Bayan Clay-Flores, bu hafta gazetecilere bu zorlukları anlattı ve bu benzersiz koşullar nedeniyle yetkililerin sürecin ne zaman tamamlanabileceği konusunda kesin bir zaman çizelgesi veremeyeceğini vurguladı.

Meksika Ulusal Göçmenlik Enstitüsü şefi Francisco Garduño, yetkililerin şimdiye kadar 27 Meksikalı, 14 Honduraslı, yedi Guatemalalı ve iki El Salvadorlu olmak üzere ölenlerin uyruklarını açıklamaya başladığını söyledi.

Pazartesi günkü olayda ölenler arasında 40 erkek ve 13 kadın olmak üzere, ölenlerin cinsiyetleri de doğrulandı.

Ayrıntıları hala yetersiz olsa da, aile üyeleri tarafından tanımlanan kişilerin hikayelerinde ortak bir konu ortaya çıktı. Çoğu genç yaşta çarpık görünen kurbanlar, kendileri için daha iyi bir yaşam bulma umuduyla Haziran ayında kendilerini o karavana yüklediler.

San Antonio karavan trajedisinde ölen kurbanlar hakkında şu ana kadar bildiklerimiz:

Wilmer Tulul ve Pascual Melvin Guachiac

Wilmer Tulul ve Pascual Melvin Guachiac, çoğu insanın geçimlik tarım yaparak geçimini sağladığı dağlarda küçük bir Yerli topluluk olan Tzucubal, Guatemala’dan 13 yaşındaki kuzenlerdi. Çocuklar her şeyi birlikte yaparak büyüdüler ve bir sonraki maceralarına, çocukluklarının daha iyi bir bölümünü geçirdikleri şekilde, yan yana başladıklarında, bu geleneği sürdürmeyi planladılar.

Associated Press’e göre Wilmer’ın annesi Magdalena Tepaz’a en son Pazartesi günü “Anne, gidiyoruz” notuyla mesaj attığı bildiriliyor. İki çocuğu bu hafta alması gereken Houston’daki akrabalar, daha sonra Guatemala hükümeti tarafından doğrulanan korkunç haberi çocukların ailelerine iletti. Pazartesi günü karavandaydılar ve hayatta kalanlardan biri değildiler.

Melvin’in iki çocuklu bekar annesi Maria Sipac Coj, haber ajansına oğlunun bir gün eve dönüp “evimi inşa edebilmek” için Amerika Birleşik Devletleri’ne okuma hayalleri kurduğunu söyledi. Oğlundan, çiftin ayrılacağını bildirdiği bir sesli mesaj Pazartesi günü telefonuna bırakıldı, o zamandan beri, şimdi hayalet gibi olan varlığını duymak çok acı verici bulduktan sonra silinen bir mesaj.

Bir kaçakçı, gençlerden ABD’ye geçişi güvence altına almak için 6.000 dolar talep etmişti. Son varış noktaları, Wilmer’in babası Manuel de Jesus Tulul’un nasıl ulaşmayı planladıklarına dair hiçbir fikrinin olmadığını söylediği, ancak ölümün bir olasılık olduğuna asla inanmadığı Houston şehriydi.

Alejandro Miguel Andino Caballero, Margie Tamara Paz Grajeda ve Fernando Redondo Caballero

23 yaşındaki Alejandro Miguel Andino Caballero ve 24 yaşındaki kız arkadaşı Margie Tamara Paz Grajeda, henüz 20’li yaşlarının başında olmalarına rağmen birlikte yaklaşık on yıl geçirmiş lise aşıklarıydı. Yaklaşık 10.000 nüfuslu küçük bir kasaba olan Honduras, Las Vegas’ta yaşayanlar, hiçbir geri dönüş duymadan iş ardı ardına iş başvurusunda bulundukça seçeneklerinin bodur kaldığını hissettiler.

Andino Cabellero’nun bir akrabası, genç çifte, 23 yaşındaki küçük kardeşi Fernando Redondo Caballero da dahil olmak üzere, onlar için kuzeye yapılacak bir geziyi finanse etmelerine yardımcı olabileceklerini bildirmek için ulaştığında, üçlü atlamakta tereddüt etmedi. fırsatta.

İki gencin annesi Karen Ballero, Associated Press’e verdiği röportajda, “Hepimiz farklı bir hayatları olsun, hedeflere ve hayallere ulaşabilsinler diye bunu bir aile olarak planladık” dedi. Üçlü, 4 Haziran’da yürüyüşlerine, anneleri Guatemala’ya, yarı kamyonların arkasında, birkaç hafta sonra cesetlerinin ortaya çıkacağı yerden çok farklı olmayan, Meksika’ya kaçırıldıklarını söyleyinceye kadar katıldı.

“İşlerin iyi gideceğini sanıyordum,” dedi. “Biraz korkan Alejandro Miguel’di. ‘Anne, bize bir şey olursa’ dedi. Ben de ona ‘Hiçbir şey olmayacak, hiçbir şey olmayacak. Amerika Birleşik Devletleri’ne seyahat eden ne ilk ne de son insan olacaksın’ dedim.”

Pazartesi akşamı Teksas’tan gelen yıkıcı haberi öğrendikten sonra anne, San Antonio’daki yetkililere çocukları ve daha çok gelini gibi gördüğü Paz Grajeda hakkında fotoğraflar ve kişisel bilgiler gönderdi. Bu istihbaratın, insan kaçakçılığı felaketinde iddia edilen 53 kurbandan biri olarak üçlüyü dışlamaya yardımcı olacağı umudu, yetkililerin üçünün de traktörün içinde ölü bulunduğunu doğrulamasıyla hızla azaldı.

Alejandro Miguel’in kendisi hem iyi bir kucaklayıcı hem de dansçı olarak bilinirken, küçük oğlunun ağabeyini nasıl taklit etmeye çalıştığını hatırlayarak Associated Press’e “Çocuklarım kalbimde bir boşluk bırakıyor” dedi. “Onları çok özleyeceğiz”