Ö12 Haziran 1962’de Alcatraz Federal Hapishanesindeki gardiyanlar güne şaşırtıcı bir keşifle başladılar. Hücrelerinden üç mahkum kayıptı. John Anglin, Clarence Anglin ve Frank Morris kaçmıştı. Yastıklarının üzerinde, yokluklarını gizlemek ve kokularından koruyucular atmak için kendi kafalarının kağıt hamuru kopyaları vardı.
Onlara ne olduğu bu güne kadar bir sır olarak kalıyor.
Georgia, Donalsonville’den John ve Clarence Anglin kardeşler, Columbia, Alabama’da bir bankayı soyduktan sonra Alcatraz’a gönderilmişlerdi. Frank Morris daha önce banka soygunu nedeniyle hapsedilmiş, firar etmiş ve tutuklandıktan sonra Alcatraz’a gönderilmişti. hırsızlıktan hüküm giydi. Müfettişler daha sonra, üç adamın, 1960 Aralık’ında başlayarak, ortaya çıkmadan altı ay önce kaçışlarını planlamaya başladıklarını teorileştireceklerdi.
Alcatraz 1934’te açıldığında, “maksimum güvenlikli, minimum ayrıcalıklı bir cezaevi” olarak düşünülmüştü. San Francisco Körfezi’ndeki Alcatraz Adası’nda bulunan hapishane, suça karşı sert bir güç gösterisi olarak tasarlandı – Federal Hapishaneler Bürosu’na (BOP) göre“Yasalara saygılı halka federal hükümetin 1920’lerin ve 1930’ların yaygın suçlarını durdurma konusunda ciddi olduğunu göstermek için”.
Alcatraz, “diğer Federal kurumlardaki kural ve düzenlemelere uymayı reddeden, şiddet içeren ve tehlikeli kabul edilen veya kaçma riski olarak görülen mahkumlar” içindi. BOP’un kendi sözleriyle, mahkumların “ayrıcalıkları” nasıl kazanacaklarını öğrendikleri (“çalışmak, aile üyeleriyle yazışmak ve aile üyelerini ziyaret etmek, cezaevi kütüphanesine erişim ve eğlence gibi) “bir hapishane sisteminin hapishanesi olarak tasarlandı”. faaliyetleri”) cezalarının geri kalanını başka bir yerde çekmek üzere gönderilmeden önce.
Peki, Anglin kardeşler ve Morris bunu nasıl başardı? FBI’a göre, hücrelerindeki havalandırma deliklerini gevşeterek dışarı çıkmaları için yeterli alan yarattılar. Ardından, kaçmak için gerekli araçları bir araya getirdikleri “gizli atölye” olarak korumasız bir hizmet koridoru kullandılar. Büroya göre bunlar arasında ev yapımı can simidi ve 50 yağmurluktan yapılmış bir cankurtaran salı da vardı. (Erkeklerin dergilerde derme çatma can simidi ve can salının nasıl monte edileceğine dair talimatlar bulduklarına inanılıyor.) Ayrıca, çalışırken nöbetçileri gözetlemek için periskop benzeri bir alet, tahta kürekler ve şişirmek için bir alet de ürettiler. sal. Adamlar “bir boru ağı kullanarak” yukarı çıktılar ve sonunda binanın tepesindeki vantilatörü açtılar. Hazırlıklarını gizlemek için sabun kullanarak sahte bir cıvata yaptılar.
Kaçışlarının olduğu gece, adamların hücrelerini terk ettiklerine, erzaklarını topladıklarına ve çatıya tırmandıklarına inanılıyor. “Ardından hücre evinin arkasındaki fırın dumanı yığınını yalpaladılar, çitin üzerinden tırmandılar ve adanın kuzeydoğu kıyısına gizlice girip sallarını fırlattılar.” FBI’ın hesabına göre.
Adamların hayatta kalıp kalmadığı, FBI’ın çözemediği bir gizem.
(Kamusal Alan)
Cesetler asla bulunamadı. Yıllar geçtikçe, erkeklerin hayatta kaldığına dair iddia edilen kanıtlar ortaya çıktı ve araştırmacılar, uzmanlar ve Anglins’in akrabaları arasında tartışmalara yol açtı. 1979’da FBI, “yaklaşık yirmi yıl süren soruşturmasının, üç adamın başarılı bir şekilde kaçıp kaçmadıklarını veya bu girişimde öldüklerini belirleyemediğini” kabul ederek, davasını kapattı. ABD Marshals sondayı devraldı ve o zamandan beri açık tuttu.
John ve Clarence Anglin’in yeğeni Ken Widner, amcalarının kaçıştan kurtulduğuna ve adadan kurtulduğuna inanıyor. O ve erkek kardeşi David, akrabalarının California’dan güvenli bir şekilde çıktıklarının kanıtı olduğuna inandıkları şeyleri paylaşarak, yıllar boyunca bir dizi medya röportajı yaptılar.
Annesi Marie Anglin Widner, John ve Clarence’ın kız kardeşi olan Widner, çocukken amcasının Alcatraz’dan kaçış hikayesini duymaya alışmıştı. “Hatırladığımdan beri hayatımın bir parçası oldu” diyor. Bağımsız. “Aile toplantılarında her zaman konuşulan bir şeydi.”
2012 yılında, medya kuruluşları Anglins ve Morris’in kaçışının 50. yıldönümünü kutlarken dava yeniden ilgi gördü. Bu aynı zamanda Widner’ın davayı daha da derinleştirmeye kararlı olduğu zamandı. 2015’te, o ve erkek kardeşi David, John ve Clarence Anglin’in 1975’te canlı ve iyi bir fotoğrafı olduğunu söyledikleri şeyi açıkladıkları bir History Channel özel programına katıldılar.
(Tarih kanalı )
Widner’a göre fotoğraf, 1992’de Anglin ailesine veren bir aile dostu Fred Brizzi tarafından çekildi. Kendisi keşfedene kadar “Bunca zaman annemin koleksiyonunda kaldı” diyor. Özel başlıklı bir History Channel’da Alcatraz Kaçış: Kayıp KanıtKen ve David Widner, kanıtları araştırmacılara getirirken ve amcalarının kaçmalarının ardından Brezilya’da çiftçiler olarak yeni hayatlar kurduklarını teorileştirirken gösteriliyor.
Ken Widner, “Bunun, tamam, yeterince zaman geçtiğini hissetmenin bir yolu olduğuna inanıyorum” diyor. Bağımsız. “… Sanırım bu, aileye ‘Hey, başardık, iyiyiz, ölmedik ama eve dönemeyiz’ demelerinin bir yoluydu.”
Fotoğraf, yoğun yorum ve spekülasyonlara konu oldu. Daha eski bir görüntüden beklenebileceği gibi grenli ve her ikisi de güneş gözlüğü takan ve kameranın yönüne bakan iki adama sahip.
Emekli bir polis çavuşu ve Baltimore Polis Departmanı eskiz sanatçısı Michael W Streed, şu anda adli görüntüleme uzmanı olarak hizmet veriyor. Alcatraz Kaçış: Kayıp Kanıt görüntüyü analiz ediyor, onu üç adamın rezervasyon fotoğraflarıyla karşılaştırıyor ve “daha fazlasını gördüğünü” söyleyerek cesaret verici bir değerlendirme sunuyor. [in the images] bu benzer [to verified images of the men] farklı olduğunu gördüğümden daha fazla”.
ABD Polis Teşkilatı’ndan emekli bir milletvekili olan Michael Dyke, Alcatraz kaçaklarının kaderini yıllarca araştırdı. 2016 yılında fotoğrafla ilgili şüphelerini dile getirerek şunları söyledi: ABC30 bazı fiziksel özelliklerin Anglin kardeşleri tasvir etmediğini gösteriyor. Yine de, olası bir ipucu olarak göz ardı edilemeyeceğini de söyledi.
Şimdi, Dyke daha kesin. “Dava üzerinde 17 yıl çalıştıktan sonra, bence [the three men] büyük ihtimalle kaçışlarının ilk gecesinden sağ çıkamadılar” diyor. Bağımsız. “Hiçbir ceset bulunmadığı için yüzde yüz olduğunu asla söyleyemezsiniz, ancak tüm kanıtlara dayanarak, büyük olasılıkla üçü de o gece öldü ve okyanusa sürüklendi.”
Dyke fotoğrafla ilgili şunları söylüyor: “İkisinde de yüz tanıma yapamazsınız. Çünkü yüz tanıma yapabilmek için gözlerini, göz bebeklerini, ağız kenarlarını görmeniz gerekiyor. Ayrıca kulaklarının başlarındaki yüksekliği de.” Fotoğraftaki erkeklerin ikisinin de uzun saçlı, güneş gözlüklü ve sakallı olduğuna dikkat çekiyor. Bu, erkeklerin her ikisinde de yüz karşılaştırması yapmanın “geçerli bir yolu” olmadığı anlamına geliyor, diyor.
Kolların ve parmakların uzunluğu gibi zamanla değişmesi muhtemel olmayan diğer unsurların da incelenebileceğini ekliyor. “Her iki Anglin kardeşin de tam boy vücutlarını gösteren fotoğrafları var. Her ikisinin de alışılmadık derecede uzun kolları vardı” diyor. “Brezilya fotoğrafındaki her iki öznenin de kısa kolları var. Her birinde ölçüm yaptığınızda, fotoğraftaki iki adamın da Anglin kardeş olmadığını rahatlıkla anlayabilirsiniz.”
Fred Brizzi 1998’de öldü. 2015’te dul eşi Judith Brizzi, Günlük posta kocasının “hiçbir şey söylemediğini [her] Alcatraz’dan kaçan adamlar hakkında hiç.”
“Karınca yuvasının büyüklüğünden dolayı bana fotoğrafı gösterdi. Fotoğraftaki adamların kim olduğu hakkında hiçbir fikrim yok ve Fred onlardan hiç bahsetmedi” dedi. “Fotoğrafın Brezilya gezisinde çekildiğini söyledi.”
Ken Widner ve erkek kardeşi, amcalarının yaşadığına dair kanıt olarak gördükleri başka bir parçayı sundular. Brizzi, Anglin kardeşlere olanları anlatırken Widner’ın anneleri tarafından kaydedildiğini söylediği bir ses kaydı.
Ken Widner’la telefonda, kasetin bir kısmını benim için oynayıp oynamayacağını sordum. Kabul etti ve birkaç saniye içinde hattın diğer ucundan ses çalmaya başladı. Widner’ın kendi kabulüne göre, kayıt eski olduğu için, kasetteki insanların ne dediğini anlamak zor – ve muhtemelen onu telefonda dinlememin bir faydası yok. History Channel’da daha net bir versiyon yayınlandı – aynı bölümü duyuyorum. Brizzi kasette, “Gerçekten, ben hariç kimse onların hayatta olduğunu kesinlikle bilmiyor,” diyor.
Dyke, tüm kaseti dinlediğini ve Brizzi’nin anlatımında tutarsızlıklar gördüğünü söylüyor. Ona göre, Brizzi’nin birçok olay versiyonu “mantıklı değil ve abartılı”.
Alcatraz, 9 Ekim 2015’te San Francisco, California’da görüldü.
(Getty Images aracılığıyla Josh Edelson/AFP)
Alcatraz kaçışını yeterince uzun süre düşünün ve kaçınılmaz olarak cesetleri merak etmeye başlayacaksınız. Kaçıştan bu yana geçen 60 yıl içinde hiç ceset bulunamadı. Adamlar okyanusa sürüklenmiş olsaydı ya da boğulmuş olsaydı, kalıntıları şimdiye kadar yüzeye çıkmamış mıydı?
Eh, zorunlu değil. 2002 yılına göre New York Times Soru-Cevap (özellikle bu Alcatraz kaçışıyla ilgili değildi, ancak sudaki insan vücuduna ne olduğu hakkında genel bilgi paylaştı), “derin, soğuk sudaki bir vücut asla yeniden yüzeye çıkmayabilir” çünkü soğuk su ayrışmayı yavaşlatır ve bu nedenle serbest bırakılması cisimlerin yüzeye çıkmasına neden olan gazlar.
Dyke, buna ek olarak, Körfez Bölgesi’ndeki ve yakındaki okyanustaki “yengeçler veya diğer dipte yaşayan deniz canlıları” içeren deniz yaşamı olduğunu söylüyor. [which] genellikle vücutta delikler açar”, ayrıca vücudun yüzmesine neden olacak gazların birikmesini de önler.
Dyke, “O akşamki gelgit haritalarına dayanarak, büyük olasılıkla doğrudan okyanusa sürüklendiler,” diye ekliyor. “Günden yarım saat erken, hatta gün içinde bir saat sonra çıkmış olsalardı, cesetleri kurtarılabilirdi.”
Bir zamanlar Alcatraz kaçağı Frank Morris tarafından işgal edilen hücrenin yeniden yaratılması, 2 Temmuz 2003’te San Francisco Körfezi, California’daki Alcatraz Federal Hapishanesinde görülüyor.
(Justin Sullivan/Getty Images)
Ancak Ken Widner’ın telefonda merak ettiği gibi, eğer müfettişler kaçakların boğulduğuna bu kadar inanıyorsa, neden davayı kapatmıyorlar? FBI neden üç adamın yaşlarına göre ilerleyen görüntülerini yayınladı?
Dyke, “Cesetler kurtarılmadığı sürece, şansları çok küçük olsa bile, kaçak ve canlı olma şansları hala var” diyor. Usulle ilgili nedenler de var: Üç kaçak için aktif bir kaçak emri olduğu sürece, ABD Polis Teşkilatı davayı kapatmayacak ve “sağlam kanıt olmadan bir arama emrinin reddedilmesini istemek standart bir uygulama değil” diyor. desteklemek için” – örneğin kalıntılar veya bulunan DNA kanıtı gibi.
ABD Mareşal Don O’Keefe, 2012’de, kaçışın 50. yıldönümünde şunları söyledi: Reuters sürmekte olan soruşturma, “kaçaklara, zaman ne olursa olsun, sizi aramaya ve adalete teslim etmeye devam edeceğimiz konusunda bir uyarı görevi görüyor” – servisin bir mesaj gönderme ve belki de bir azim görüntüsü yansıtma arzusunu akla getiren bir dil. her şeyden çok. ABD Polis Teşkilatı daha önce söyledi tutuklanana, öldükleri gösterilene ya da 99 yaşına bastıkları farz edilene kadar erkeklerin akıbetini araştırmaya devam edecek. Bu, 2030’da davayı resmi olarak çözmek için son tarihi koyacaktır.
Ken Widner, kendisinin ve ailesinin Anglin kardeşlerin hala hayatta olduğuna inanmadıklarını, bunun yerine kaçıştan sağ çıktıklarını ve daha sonra öldüklerini söylüyor. İleriye dönük herhangi bir soruşturmanın “onları canlı bulmayı değil, mezarlarını bulmayı” amaçlaması gerektiğini düşünüyor.